Oude foto's.

Ik wandel,
wandel, door mijn leven.
Nee eerder, ik blader door mijn leven.
Oude foto’s.
Ik herinner me mijn oude leraar Duits van de Velden.
Waarom weet ik zijn naam nog?
Hij zei ooit: je moet geen oude foto’s kijken.
Je gaat terug in je verleden,
je moet juist aan de toekomst denken.
Het moment van de foto maken,
is reeds het verleden.
Steeds groter,
en de toekomst?
Steeds kleiner.
Foto’s zeggen wie ik ben,
ooit was of,
of misschien wel nooit ben geweest.
Toch die oude foto’s een verlangen naar toen?
Nee slechts weemoed en een lach.
Ach mijnheer van de Velden,
Uw Mutter Courage und Ihre Kinder van Brecht.
“Selbstverteidigung und der elementaren Existenzbewältigung
und nicht der sittlichen Schuld”.
Ja mijnheer van de Velden Brecht had gelijk;
foto’s zijn het elementair bewijs van mijn bestaan en ja
zonder morele bedenkingen van schuld.
Want dat is wat ik ben.
Ik zie dat in oude foto’s…….