Compassie.

Daar hing ie,
het zwaard van Damocles.
Ik moet bekennen;
ja ik ben schuldig.
Maar waaraan?
Aan het “niet” schrijven van een Spinsel.
Vorige week.
2e Paasdag;
slap excuus.
Ja en dan toch dat zwaard, ik móét namelijk schrijven.
Verplicht aan u beste lezers.
Hoop toch op enige compassie.
Ben maar een arme schrijver.
‘s Nachts op een zolderkamertje met een kaarslichtje.
IJs op het kleine zolderraampje.
Zo koud dat ik de wolkjes adem zien.
Mijn kroontjespen dopend in de inkt.
Naja voor 25.000 euro Halogeen en een laptop van enkele honderden Euro’s
in een verwarmde werkkamer met dubbel glas.
Toch hier is ie dan mijn 932’ste.
Veel plezier met lezen en als nog een prettig Pasen!