Liefde voor het woord.

861 alweer, dit is overigens de 862’ste.
Drang om te schrijven.
Iedere dag en zeker iedere week.
Toch dan ook soms weer een soort van writersblock.
Dat ik het even niet weet,
zelden maar toch.
Het lot van een schrijver?
En dan steeds een innerlijk verantwoordingsgevoel naar mijn lezers.
Onzin natuurlijk en zit het meer in mijn hoofd.
Maar ik móét schrijven.
Buiten die drang dat ik moet is er ook zoiets als liefde.
Liefde voor het woord.
Geeft me de mogelijkheid om mijn gevoel uit te drukken.
Gevoel van liefde.
Liefde die soms niet te vangen is.
Te vangen in een kader.
Soms een kader van het toelaatbare.
Een soort van morele censuur.
Dan toch schrijf ik.
De kunst van het schrijven is soms te schrijven wat er is maar
dat je niet kunt lezen.
Niet lezen omdat je het moet voelen,
de woorden maar zeker de liefde…