Verandering.

Eigenlijk zou de titel anders moeten zijn: Pino.
Een piepklein pizzeriatje in Kevelaer Duitsland.
Zaterdag met Marlies geweest.
Het was jaren geleden.
Vroeger gingen we met de kinderen,
goed rapport,
feestje,
of gewoon blij en zin in een pizza.
Twee broers en een zus,
Pino, Rocco en Anna,
echt gemoedelijk Italiaans,
als we gingen kregen we van Rocco altijd een fles lambrusco,
hij bakt de lekkerst pizza’s die ik ooit geproefd heb.
5 tafeltjes dus altijd vol geboekt.
Rocco bakt midden in het restaurant en daar tussen,
het Italiaanse gekrakeel,
het gemopper en commentaar,
het lachen,
Italiaanser kan het niet.
Nu het restaurantje verbouwd,
één tafeltje meer,
Pino en Anna werken ergens anders,
nu slechts een neef en een nicht,
na jaren herkende Rocco ons meteen,
kreeg als vroeger een met meel besmeurde hand,
ja veel veranderd,
nieuwe inrichting,
Italiaans gekrakeel gebleven,
de kaart idem,
heerlijke wijn,
heerlijke pizza’s,
Verandering?
Nuh, gewoon, gewoon,
ik houd van herkenning,
het geeft rust…