Het plezier van schrijven.

Schrijven.
Ja heel veel dagelijks.
Soms vind ik het goed maar meestal,
meestal is het niet meer dan amateuristisch gekriebel in marge.
Ik vind het knap dat vele schrijvers steeds iets nieuws kunnen verzinnen.
Hoe kan bijvoorbeeld zo’n Brusselmans zoveel boeken produceren?
Ik heb niet veel van hem gelezen maar hij moet toch wel haast in herhalingen vallen.
Ik heb al weer over de 750 Spinsels geschreven.
Hoe vaak ben ik in herhaling gevallen?
Ja dan zou ik ze na moeten lezen.
Beslist.
Zeker voor wbt. het onderwerp zoals nu.
Ik schrijf veel over de liefde.
Soms duidelijk maar meestal verborgen.
Wil ik het voor me zelf houden maar toch is daar de drang om
het wereld kundig te maken.
Ik doe dat dan door het te verbergen in mijn teksten.
Ik weet het dan alleen en tóch is het geschreven.
Wat heeft dat voor zin vraagt u zich wellicht af?
Een schrijver wil toch begrepen worden?
Zijn mening, zijn gevoel.
Waarom dan niet gewoon schrijven dat zwart zwart is en wit wit?
Tja en dát is nu mijn plezier aan schrijven…