Helden voor één dag.

Heroes van Bowie klinkt door mijn hoofd.
Denk daarbij aan een troosteloze stad.
Berlijn voor de val van de muur.
Bowie, Brood, Hagen, Iggy en ja ook Reed.
Wir Kinder von Bahnhof Zoo.
Zelfdestructie en toch high.
Ik reed met mijn dienstmaat op een Guzzi door Bremen.
“We could be heroes just for one day”.
Ja we waren helden voor die dag.
Jong en the guts to beat them.
Maar wie hadden we dan te verslaan?
30 jaar later stel ik mij weer die vraag.
“we could be heroes and we kissed as though nothing could fall”.
Als of we weer een gezamenlijke vijand hebben.
Wie is dat dan?
Ik denk dat we dat zelf zijn.
Slachtoffer van de moraal.
Just be heroes,
ik, ik zou koning zijn en jij,
jij zou koningin zijn,
we kunnen ze verslaan,
just be heroes,
al was het maar voor één dag…

https://www.youtube.com/watch?v=1HA4lGbrFSY