Mijn ware zelf.

Ik heb een echte reünie leeftijd gekregen denk ik wel eens.
Zaterdag in Erp, de kleuterschool en de lagere school.
De kleine mennekes en meidjes toen.
Allemaal 50’tigers nu.
Op 2 na was mijn vaste vrienden clubje van toen er.
Ken ze nog allemaal!
Ook mijn aller eerste vriendinnetje van de kleuterschool!
Een vreemd soort van magie.
Geen idee wat dat is.
Goed ze is een beetje groter geworden…
En wat een hartelijke begroeting na 42 jaar!
Een soort van warm bad.
Ik heb 3 verschillende lagere scholen gezeten.
Als ik bedenk aan al die keren dat ik in een soort van nieuwe
gemeenschap ben gekomen.
Een oneindige lijst.
Nieuwe mensen heb leren kennen in een steeds weer andere setting.
Iedere keer weer een soort van plaatsje heb moeten veroveren.
Steeds mijn “zijn” heb moeten vinden, hervinden.
Maar geldt dat niet voor ieder mens?
Het heeft me gevormd.
Maar waartoe behoor ik nu?
Ja en dan die rechtszaak over die treinkaping in ’77.
Gek, ik voel een soort van verbondenheid met de Molukkers.
Nee ik heb totaal geen Moluks bloed maar wel dezelfde roots.
Wie ben ik?
Ik verlang naar die cocon van liefde.
Samen.
Vind ik mijn ware zelf.
Dat ben ik…