Uitstellen.

Ongeveer een jaar of wat geleden heb ik besloten te stoppen.
Te stoppen met al die scherm toernooien.
Stond ik weet niet hoeveel weekenden per jaar op de loper.
Pleegde complete roof bouw aan mijn lichaam.
Voor sommige onder u overdreven maar mijn lijf heeft nog al wat
te verduren gehad de laatste jaren dacht ik zo.
Het steeds weer daarvan herstellen laat zijn littekens achter.
Niet alleen fysiek.
Met als hoogte punt of zoals u wilt diepte punt een gebroken schouder met de fiets.
Ben toch door gegaan.
Maar het wilde niet meer;
mijn lichaam.
Goed mijn verstand zegevierde, geen scherm toernooien meer en ook niet meer op
de mountainbike.
Ik zou na één jaar wel weer beginnen.
Ook met fietsen.
Maarja dan weer waaide het hard, of was het te heet, fiets kwijt en ik weet niet wat voor
smoes nog meer maar fietsen ho maar!
Scherm toernooien idem;
degen kwijt, verkeerde schoenen, toernooi te ver weg, niet genoeg getraind blabla.
Eerste toernooi naar Zwolle och daar was toch nog iets met vrienden?
Tweede toernooi in Tilburg uuuh, net nieuwe schoenen en die zijn nog niet goed ingelopen.
En daar was nog iets wat ik al maanden uitstel.
Er moesten wat dakpannen vernieuwd worden van ons dak.
Geen poen voor een dakdekker.
Of geen poen voorover kan ook.
Wie moet ik dan vragen om zijn leven op het spel te zetten?
Toch maar zelf het dak op.
Ikke met een evenwichtsgevoel van een alcoholist.
Pffft, wel gelukt!
En slechts één keer er bijna vanaf gekukeld. (Geintje).
Wel knoepe pijn in mijn hele lijf met dat balanceren op die panlatten naja weer een rede
om niet naar een scherm toernooi te gaan…