Caleidoscoop.

Warme streken van een zinderend penseel.
Ingenieus geprojecteerd op een beeldscherm.
Klassieke muziek in mijn oren versterken de beelden.
Wat wil de componist zeggen?
Wat zegt het mij?
Klanken, beelden, klanken.
Nemen mijn geest over.
Vormen een beeld.
Beeld van mijn identiteit.
Een caleidoscopisch beeld.
Alsof mijn identiteit vertroebeld is.
Ik als persoon verloren.
Neem de tijd.
Mijn referentiekader opnieuw vormend.
Een kader waarbinnen ik pas.
Neem langzaam weer bezit,
bezit van wie ik ben.
Jij als reflectie van mijn beeld als man.
Een beeld die ik moet herdefiniëren,
herdefiniëren zodat ik weer mijzelf kan worden.
Mijn zelf die zich verloren heeft in zijn verleden.
Langzaam herken ik de structuur in het caleidoscopisch beeld.
Een veelvoud aan kleuren en vormen,
Dát is mijn ik…