Controle over de dood.

Las een stukje van een filosoof,
Frank Meester.
Het ging over de dood van David Bowie.
Zijn perfect geregisseerd sterven.
Zijn laatste CD viel samen met zijn dood.
Hier kondigde hij zijn dood aan.
Zegt het iets over zijn angst voor de dood?
Over zijn controle over de dood?
Dat laatste waag ik te betwijfelen.
Dood gaan gebeurd gewoon of je wilt of niet;
hooguit kan je bepalen de manier waarop.
Hij bepaalde tot in detail de manier waarop.
Niet gespeend van enige bescheidenheid.
Een letterlijk en figuurlijk theatraal einde.
Het doet me denken aan mijn dood.
Nee zeker niet theatraal maar;
geen controle.
De manier waarop geregisseerd door de dood zelf.
Mijn ik sterker,
sterker dan de dood.
Ik weet ik was hem meester.
Maar voor hoe lang?
De tijd,
de tijd is mijn meester.
Ik berust in wat mijn eeuwig leven is.
De tijd in een andere dimensie.
De vaste materie tot stof.
Mijn ik eeuwig voortbestaan in de;
kwantumfysica…