Nuance.

Heb ik eigenlijk niet vaak maar vandaag,
vandaag weet ik het weer niet.
Een spinsel.
Zeker wel inspiratie.
Het nieuws wordt nu echter gedomineerd door de vluchteling.
Jaaah, kan ik over schrijven.
Maar zou het iets toevoegen?
Zeker heb ik er een mening over.
Maar het schijnt dat ik dan geen keuze heb.
Slechts uit ja of nee.
Politiek links of rechts.
Maar voor nuance?
Dus ik laat het.
En eigenlijk vind ik dat ook weer laf.
Ik denk juist als schrijver moet ik aanzetten tot denken;
aanzetten tot discussie.
Maar bij dit thema loop ik enkel het risico tot stigmatiseren.
En dan met name van mij zelf en de vluchteling.
Ook hier weer geen nuance.
Democratie is naar mijn mening juist het vinden van die nuance.
De redelijkheid.
Hoe ondemocratisch is de discussie dus nu geworden.
Dus ik schaar me tot de groep der zwijgende.
Denk het mijne maar geloof me, heel genuanceerd…