Richtlijn.

Is een moraal mogelijk zonder universele, eeuwige richtlijn?
Las dit ergens.
Een vraag gesteld in het decorum van de Gouden eeuw.
Maar de vraag kan even zo goed in de 21e eeuw gesteld worden.
Want golden toen andere fatsoensnormen?
Naja ik denk toen meer stringent dan nu.
Want ‘Hij’, God, keek toe.
‘Hij’, God, toen is denk ik ons geweten nu.
Daar heb je de eeuwige richtlijn!
Ja vraag ik mij dan af wat bepaalt dan ons geweten?
Ik kom dan op Robert Bly en zijn “Human shadow” theorie.
Of de Jungiaanse manier van denken in de psychiatrie.
Maar goed ik ga denk ik nu te ver in mijn gedachten.
Misschien dat de dood de richtlijn is?
Een bevrijding is.
Bevrijding van het geweten.
Van alle geweten.
Eigenlijk van geen belang want het is juist het leven zelf.
De dood maakt me slechts bewust van mijn geweten.
Maar wat van belang is meer bewust van dat ik leef.
Dat maakt me:
vrij…