Cello.

Was uitgenodigd.
Het Russisch Philharmonisch orkest.
Rachmaninov.
De klanken, afwisselend, passie,
overdonderend, indrukwekkende schoonheid.
Tussen al dat “geweld” van muziek.
Cello klanken van een Russische Blondine.
Het instrument tussen haar dijen.
Haar lange blonde haren hingen over de snaren.
Even waande ik mij,
daar,
Cello.
Rachmaninov bracht mij terug.
Terug naar de liefde.
En Spivakov, de dirigent,
hij voerde me terug naar mijn jeugd.
Eerste kennismaking met klassieke muziek.
Tsaikovski.
Cello en de liefde.
Haar warme dijen,
liefde en de Cello…