Wat een winnen.

Gisteren op een Degen toernooi.
Schermde me het bloed voor de ogen.
Toch zo’n gevoel van; shit het gaat maar niet.
Niet zoals ik wil.
Dan een reus van een Belg.
Wat een techniek.
Toch heel gemoedelijk
“Roger, awel ik ken u”.
Ik heb u eerder gezien in Beaumond.
God daar had u net verloren van de Europees kampioen Chatelus!
Wel aardig van hem dat hij zei: “net” verloren.
Dat deze voor mij totaal vreemde Belgische man zich mij herrinerde.
Gaf me plots een heel goed gevoel.
Och zo slecht doe ik het ook weer niet.
Mijn Waterloo niet geheel onopgemerkt.
Wat een winnen!