Ik ben, ben ik?

Ben ik werkelijk wat anderen van mij zeggen?
Of ben ik alleen wat ik weet van mezelf?
Dietrich Bonhoeffer schreef deze woorden ooit.
Wat treffend eigenlijk.
Ik denk dat er niets zo moeilijk is als jezelf te zijn.
Wie is dan die ik?
Wie is hij?
Wie is hij?
Iedereen heeft zijn of haar verwachting van wie die hij is.
In de derde persoon?
Kan ik naar “hem” kijken die eigenlijk ik is?
Weinige zullen dit waarschijnlijk begrijpen.
Met hersenletsel wordt de eerste persoon “ik”
derde persoon “hij”.
En dan nog zoals het het beste uitkomt.
Voor de ander of voor mij.
Wat een zoektocht om die “ik” weer terug te vinden.
En dan vind je hem.
Nee niet zo opeens als een duiveltje uit een doosje.
Geleidelijk heel langzaam.
Wat een weerzien.
Ik ben…