Onschuld.

Slaapfeestje van onze Yoshi.
Een paar tentjes in onze tuin.
Ooit met 12 van die mannen om een kampvuurtje gezeten?
Marshmallows roosteren.
Heet en plakken die krengen!
Grootse uitspraken.
Je zou ze geen 12 jaar geven.
Zelfs die sukkels in Den Haag zouden opkijken.
Ik realiseerde me plots.
Niet meer dan uitspraken van hun ouders.
Opkomende pubers verliezen hun onschuld.
Hoe maakbaar.
Hoe fragiele.
De verantwoording die op je rust als ouder.
Zouden we beseffen?
Ik denk het niet want ook wij; kinderen van.
Ik luister en kijk.
De wereldproblemen en oplossingen in een notendop.
Toch gerustgesteld.
Hun onschuld.
Met z’n allen het vuurtje uitgepiest.
En roken, so…