Stem.

Soms heb je dat.
Zit een middagje te bellen.
Tientallen telefoontjes.
Dan is daar plots een stem.
Je kunt de persoon aan de andere kant niet zien.
Je perceptie niet vertroebelt door een oneffenheid.
Oneffenheid in gezicht, mimiek, gestalte of omgeving.
Of juist totale perfectie.
Slechts een stem.
Daar moet je het mee doen.
De persoon aan de andere kant net zo.
Toch is er plots een klik tussen twee vreemden.
Eigenlijk kun je de hoorn niet neerleggen.
Wederzijds.
Beide weet je, je hebt niet anders.
Slechts de reden waarvoor je belt.
Je kunt er geen afscheid van nemen.
Hoe zakelijk ook.
Gefascineerd door…
tja een stem.