Watjes.

Ik loop door mooie besneeuwde Maaslandschap.
Eigenlijk raar ondanks de koude van sneeuw lijkt
het als een “warme” deken.
Sneeuwvlokken hangen als watjes in de bomen.
Ik moet plots denken aan de tegenwoordige man.
Wij zijn toch eigenlijk ook allemaal watjes geworden.
Kijk bijvoorbeeld in de reclamewereld.
Die bier reclame dat een man in zijn nieuw huis een
inloopkast met bier laat zien aan zijn vrienden.
Zij reageren vol extase als de vriendinnen van zijn
vrouw die de inloopkast met haar kleren zien.
De man steeds als een sulletje.
Oer mannelijke driften belachelijk gemaakt in de media.
Zo erg dat een man geen man meer durft te zijn.
Er zijn nu zelfs cursussen om dat weer te leren.
Alles wordt steeds meer in een eenheidsworst gepropt.
Mannen, vrouwen en kinderen moeten steeds meer voldoen
aan een ideaalbeeld.
Zelfs de hond moet voldoen aan het ideale “Chappie” beeld.
Amerikaans allemaal hetzelfde.
Alles wat afwijkt bespottelijk gemaakt.
Streden zij niet ooit tegen het “foute” Communisme?
Die grauwe eenheidsworst maar dan opgelegd door de staat.
Nu zogenaamd vrij.
Maar wat is het verschil?…