Waarschijnlijkheid.

Soms kan ik niet vinden,
de woorden.
Voor wat ik zie, voel.
Die afstand.
Zo groot.
Dagen die zomaar verdwijnen.
Om nooit meer terug te komen.
Steeds als ik haar weer zie.
Krijg ik weer terug die verdwenen dagen.
Want de minuten transformeren in wat ik dacht;
dacht een tijdsbepaling was.
Doch onbepaald.
Dat heden en verleden mij konden maken.
Zij maakt me.
Laat me.
Twijfel van wat ik zoek.
Of reeds gevonden.
In haar ogen het oneindige.
De waarschijnlijkheid van liefde.
Zo waarschijnlijk dat ik snak naar adem.
Zij laat me weer verlangen,
verlangen naar die minuten.
Hier en daar gestolen of genomen wat mij toekomt.
Ze vindt het goed.