Nog eens.

Soms lees ik ze nog eens.
Mijn spinsels.
Voel dan weer wat ik voelde toen ik ze schreef.
Hoop zo dat u als u ze leest het ook voelt.
Zult u het voelen zoals ik het voelde?
Misschien, maar dan zou ik explicieter moeten schrijven.
Of ook weer niet.
Het zou de magie verliezen.
Het geschrevene, mijn belevenis.
Steeds gehuld in de magie van dat moment.
Maar hoe kan het?
Vaak een moment van,
vreugde,
verdriet,
liefde.
Wil ik delen.
Echter,
slechts mijn gevoel en dat hoeft bij lange na niet de uwe te zijn.
Het mooiste voor mij zou zijn dat u er een ‘eigen’ gevoel bij krijgt.
Of in ieder geval ’n gevoel.
Wat kan ik meer bereiken als schrijver?
Kom lees mijn spinsels nog eens…