Ridders.

Samen met onze Yoshi.
Liep ik door de velden.
Onze Pepper als volslagen idioot door het hoge gras.
Wij zwijgend.
Langs de het kasteel en de gracht begon ik een verhaal.
Over paarden, ridders en een schone jonk vrouwe in de hoge toren.
Pappá ridders bestaan niet meer.
Jij ook altijd met die gekke verhalen!
Jongen hier hebben de ridders echt gelopen!!!
Ja en nu staan hier bieten en daar piepers.
Kijk maar uit dat onze pepper niet in de gracht springt.
Zou hij er dan nog uit kunnen met die hoge rand?
Als ie d’r in valt dan ga je ‘m toch redden.
En ik red jou dan weer.
Kun je je voorstellen hoe moeilijk dat was voor die ridders?
Met zo’n harnas over dat water.
So, dan moest je sterk en dapper zijn.
Zie je je pa al in zijn harnas en zwaard mamma uit die toren redden?
Mmm, zou mamma dadelijk een eitje hebben bij de boterham?
Waar zijn de ridders eigenlijk gebleven?
Ik denk in de luie schommelstoel bij mam en haar eitje…