Los.

Nu ik je gevonden heb,
zou ik je nooit meer los willen laten.
Jij bent in mijn leven waar je hoort.
Steeds zegt me iets weer,
het is nooit voor eeuwig.
Ik moet los laten voordat,
voordat er geen weg terug is.
Toch laat ik me steeds verleiden,
verleiden om me te verliezen in die eeuwigheid.
Jouw ogen verraden,
de geheimen die geschreven staan in de kosmos.
Zou je weten zou je me dan vasthouden?
Of zou je me loslaten en laten vallen in die diepte?
Oneindig want er is geen bodem.
En zul je dan roepen?
In die leegte beneden je.
In dat niets.
Zou je dan ook koesteren,
die momenten.
Momenten van totale eenheid.
Volmaakt in totale onvolmaaktheid.
Los van alle heersende conventies.
Ik hoor je roepen.
je roepen,
je roepen.
Een stem in de leegte;
Los, los, los, los…