Mijn naam

Ze riep mijn naam.
Mijn naam zoals bedacht door mijn moeder.
Reeds lang vergeten.
Trots van een kleine man.
Het was weer daar;
mijn naam.
Eigenlijk valse trots.
Ze maakt me bewust wie ik eigenlijk ben.
Kind laat me in ogen kijken.
Zo onschuldig,
toen.
37 Jaar later nu, mijn naam.
Ze zei het zacht, fluisterend.
Mijn naam.
Ze maakt me wakker.
Want ik ben mijn naam.
Ik fluister zacht;
Ja,
Ja…