Kunts met een grote K, literatuur

Literatuur.

De vraag: wat is literatuur. Er is heel veel gezegd door mensen die er iets van af denken te weten. Het is ook zoiets als een “eeuwige discussie” geworden. Zo zouden de boeken van Godfried Bomans géén literatuur zijn. Evenals wat bijvoorbeeld Toon Kortooms geschreven heeft.
Nou voor mij was dat literatuur. Het heeft mij namelijk aan het denken gezet.
Het heeft mijn jeugd op een bepaalde manier gekleurd.
En dan het werk van Ronald Giphart, zelfde leeftijd als ik, zelfs aan zijn boeken wordt getwijfeld of het wel of geen literatuur zou zijn. Toch een veel gelezen en moderne schrijver van nu! Ook hij verzandt steeds weer in deze ”domme” discussie.
Ik denk, althans voor mij, dat dat is wat literatuur juist moet doen: aanzetten tot denken,
leiden tot discussie.
De lezer op “nieuwe of andere” gedachten brengen. Anders heeft het toch geen enkel waarde?
En dan wat ik schrijf, is dat literatuur?
Natuurlijk heb ik de pretentie helemaal niet om literatuur te schrijven. Maar toch na een heftige een discussie met een vriendin van me over wat wel of geen literatuur is moest ik toch wel even denken aan mijn “spinsels” want steeds weer zoek ik de grens op om met zo weinig mogelijk woorden zo veel mogelijk te zeggen. En dát wat ik zeg moet ook nog op velerlei wijze te interpreteren zijn omdat ik wil dat de lezer uiteindelijk zelf bepaalt wat hij leest in mijn spinsel en dat ik toch zeg wat ik wil zeggen. Ik voor mij, even onbescheiden, is dat kunst met een grote K.
En is dit nou wel of geen literatuur?
Volgens wiens criteria?
En breng ik u op andere gedachten of zet ik u überhaupt aan het denken met mijn spinsels?
Dat hoop ik althans.
Maar wat maakt het eigenlijk uit?
Om ze te schrijven zet mìj in ieder geval aan het denken.
“Ik denk dus ik besta” om maar eens een beroemde Franse filosoof René Descartes te citeren. Voor mij hebben deze woorden des te meer waarde omdat ik mij steeds weer bewust ben dat ik überhaupt nog leef!
Maar goed hier mijn spinsel voor vandaag.
(Speciaal voor Marjon en haar “kader” voor literatuur).