Volmaakte onvolkmaaktheid

De oude schilder staat in de galerij.
Vele bezoekers voor zijn werk.
Zijn schilderijen.
Taferelen van liefde, echte passie.
Taferelen van eenvoud, van schoonheid.
Haar gezicht,
het heden en verleden zichtbaar.
Haar borsten hangen.
Haar borsten zijn klein.
Of toch groot?
Ze is te mollig, te dun.
Weelderig schaamhaar of,
of helemaal glad.
Haar schaamlippen, te groot, te klein.
Haar clitoris,
tjee.
Haar billen.
God haar billen.
Een glimlach op zijn gezicht.
Denkt aan de momenten met haar.
“Zijn wijf”.
Warmte vervult hem.
Schilderde hij wat hij zag?
Of volgens beeld in zijn hoofd?
Zij daar op het schilderij is.
De mensen schuifelen aan en aan.
Lachen, kijken maar zien niet.
Ze bieden, drinken,
nog meer…te veel.
De schilder is geen deel.
Als kunstenaar onbegrepen.
Zijn liefde voor,
volmaakte onvolmaaktheid.