Tijd II

Ik zag haar lopen hand in hand.
Wat doet het met me?
Wat bracht ons samen?
Was het slechts dat ene?
Of toch meer maar stoelde het op valse verwachtingen.
Wij wilden zo graag,
zeggen ik houd van jou.
Woorden blijven slechts woorden zonder een bevestiging.
Maar hoe hadden wij het willen bevestigen?
Met een ring?
Met een contract?
Je geeft iets van jezelf zonder iets terug te verlangen.
Of misschien enkel een van de meest schaarse dingen van onze tegenwoordige tijd:
Tijd en aandacht.
Nu daar hand in hand,
tijd en aandacht.
Maar ook dat ene?
Dat gene wat tijd belangrijk maakt.
Tijd heeft anders geen zin.
Het is universeel.
Volle tijd wordt lege tijd.
Willekeurig in te vullen door welke bezigheid dan ook.
Soms wil ik de antwoorden.
Eis ik de antwoorden.
Slechts een ding kan me de antwoorden geven;
Tijd…