Klaar

Achteloos zeg je,
ik laat me inschrijven
Zodat zij voor me vinden.
De man
Die zal delen met mij,
tijd.
Ik streel je borsten.
Ik ruik je, voel je huid, je billen, je kut.
Ik mompel mmmh…
Zo onwerkelijk jij van mij ik van jouw.
Slechts voor het moment.
Je denkt dat het beter is.
Maar voor wie of wat?
De kaarten gelegd.
Maar spreken zij de waarheid?
Of verwoorden zij slechts,
slechts onze angst, ons verlangen.
Maar is onze grootste angst ook niet tevens ons grootste verlangen?
Hé ik laat je zien dat alleen wij de kosmos bezitten.
Kosmos met louter bellen.
Klingelen voor ieder moment dat onze gedachten,
Onze gevoelens,
Ons beider zijn,
Zich kruisen.
Kun je je oren sluiten voor die bellen?
Kun je ze negeren?
Zeg me als onze liefde niet is maar slechts schijn.
Hé ik kan je niet zeggen, niet schrijven.
Hé….werkelijkheid….doet pijn,
Ik begrijp het wel.
Ik leerde jou.
Jij leerde mij.
Het is klaar.