Hormonen en ik zelf.

Las een artikel van wetenschapper Estralla Montova.
Haar boek “Hormonen en vrouwen”.
Een pleidooi voor erkenning van vrouwelijke gezondheidsklachten
door de hormonale cyclus.
Er was en is weinig onderzoek naar gedaan.
Überhaupt onderzoek en erkenning van de invloed van hormonen.
Anno 2024 verbaasd me dat enorm.
Wat me ook verbaasd is dat lijdzaam aanvaarden van die invloed.
De strijd van vrouwen voor het onbegrip bij menstruatie en overgangsklachten..
Ze kunnen er namelijk niets aan doen.
Net zo min als een kindermisbruiker er iets aan kan doen dat hij kinderen misbruikt.
Hormonaal bepaald volgens wetenschappers.
Je zal het niet zeggen maar ik heb een zwaar hersenletsel.
Volgens artsen bijna onherstelbaar gezien de oorzaak of oorzaken.
Zeker in eerste instantie het overleven van een desastreus letsel.
Puur “geluk” en samenloop van “toevallige toevalligheden”.
Ik heb het niet geaccepteerd.
Mijn onderzoek leidde me tot in de diepste krochten van mijn bestaan.
Bewust wording van het spel tussen hersenen en organen voor de
levens redende hormonen.
Want ja de hersenen bepalen en niet de hormonen.
Zij zijn slechts de uitvoerders.
Een dodelijke discussie tussen mij en het vrouwelijk deel van de mensheid.
En niet op de laatste plaats tussen mij en wetenschappers.
Eigenlijk een non discussie daar er geen erkenning is.
Ik heb maar één bewijs;
ik zelf…….