Sjamaan

In de oudheid en nu nog in sommige werelddelen,
worden ziektes toegeschreven aan boze geesten.
Een vloek opgeroepen omdat je je wellicht misdragen hebt
tegen de mensheid of misschien wel omdat je schoonmoeder
je geen geschikte partij vindt voor haar dochter.
Wie zal het zeggen?
Maar hoe zit het dan met dat onschuldig kind dat sterft
aan of andere ernstige ziekte of ongeval?
Moet het “de soep uit lepelen” van zijn of haar voorvaderen?
Onvermijdelijk ga ik me afvragen waarom ik het ongeluk heb gehad.
Wat was of is mijn misdraging?
Nee hoor, ik denk niets van dit alles, gewoon domme pech.
De ‘waarom vraag’ is fnuikend voor mijn gemoedstoestand.
Het brengt mijn zwaar bevochten evenwicht uit balans.
Ik vermijd hem daarom ook angstvallig.
De enige vraag die ik me stel en gesteld heb is enkel: hoe?
Hoe red ik mij uit deze situatie?
Hoe krijg ik alles weer goed?
Kan ik die oude Sjamaan vragen?
Zou hij voor mij zijn rituelen uitvoeren?
Ik ken geen oude Sjamaan aan wie ik het zou kunnen vragen.
Wel de Sjamaan in mij zelf.
Voor hem geen rituelen slechts een gevecht.
Het gevecht met de boze geesten in mijn ziel.
Ze zijn er.
Sjamaan verlos me…….