Dat nou weer wel.

Heb hem pas opgehangen.
Heel oud klokkie.
Nog van onze pa.
Ja een hele dure.
Naja dacht ik dan.
Naar de buurman
heeft er verstand van.
Had hem nog niet uit de doos;
ooo, mar da’s ‘n nêj,
hoezo een “nêj”?
Kei “ald” toch?
Nieje, kiek hier en doar;
zo nêj as wat!
As ge geluk het 3 of 4 tientjes.
Hoog uut!
Maar opgehangen,
tikt als een bezetene en:
om het half uur “ting”!
Ik zal maar zeggen;
de virtuele Euro’s die ik hoor tingen.
Kijk dat nou weer wel!