Vrome monnik.

Onlangs hoorde ik het berichtje;
Nederlandse kinderen lezen het minst van alle kinderen op de wereld!
Best wel schokkend vind ik.
Ik vroeg me toen af; en de ouders van die kinderen dan?
Ik denk ook niet meer dan die hap snap berichtjes op hun mobieltjes.
Maar echte verhalen?
Te lang, geen tijd, zin of wat dan ook.
Ik betrap mezelf ook op om mijn verhaaltjes niet te lang te maken.
Bang dat ze anders niet gelezen worden.
Ja ook dit verhaaltje.
Mensen nemen zich vaak niet meer de tijd om te lezen en te leren.
Bang om iets te missen in die stortvloed van…….
Ja wat is het meestal?
Ik vraag me dan soms ook af welke verhaaltjes worden nu echt gelezen en beklijven?
Och misschien valt ook wel mee.
Ze blijven in ieder geval eeuwig rond waren op het Wereld Wijd Web.
En op een dag zal een vrome monnik zich verwonderen.
Ze optekenen en leren, leren van mijn wijsheden.
Bescheiden maar wel wijsheden die ik wekelijks met u deel.
Zal dat werkelijk ooit zo gebeuren?