Klaar met het leven.

Al ruim 28 jaar onze buurman.
Man van weinig woorden.
Zijn passie?
Alles wat groeit en bloeit.
Zag hem een paar weken terug zoals gewoonlijk in de tuin.
Ik vroeg hoe het met hem ging.
Hij keek op van zijn schop en zei:
“Ja jong, ut gut nie mèhr”.
Ik knikte.
Keek naar zijn gekromde rug en hoe moeizaam hij zich oprichtte.
Ik wist toen dat hij ging sterven.
Waarom wist ik dat?
Ik voelde.
Het is klaar.
De arts begreep het niet want zijn hart was nog sterk.
Maar hoe mooi kan het zijn?
88 jaar en voor zich zelf besluiten.
Nam rustig de tijd om nog afscheid te nemen van zijn geliefden.
Gaf de laatste instructies voor de tuin.
Stierf in bijzijn van zijn kinderen en kleinkinderen.
Hij was klaar met het leven…….