24/sep/18

Writers block.

Starend naar een leeg scherm.
Al weken.
Ja al weken.
Zal ik er aan toe geven?
‘n keertje gaat nog wel maar iedere week?
Mijn kop een onuitputtelijke bron voor iets nieuws.
Nu het gevoel hebben klaar te zijn; alles geschreven te hebben.
Is een schrijver ooit klaar?
Klaar met schrijven?
Zich verschuilend achter zijn writers bloc.
Vol afgunst kijkend naar Grunberg, Wieringa of welke schrijver dan ook.
Jaaah me nu ook nog vergelijken met schrijversgrootheden.
Is dat geen uiting van ware arrogantie?
Zekers maar voor wie schrijf ik eigenlijk?
Ik denk uiteindelijk voor mijn Muze.
Zij is de bron van al mijn schrijven.
Ook de bron van wat ik niet kan schrijven.
Haar opgelegde moraal van wat slecht is, wat goed.
De blijdschap als ze instemmend knikt na het lezen.
Maar als ze niet?
Een mislukking uit mijn geest.
Muze, muze geef me je goedkeuring…….


Reacties