25/jun/18

Sorry.

Onlangs, 25 juni, herdenkingsmis voor mijn schoonbroer.
Ja 25 jaar geleden verongelukt.
Precies 25 jaar en 20 dagen eerder mijn ongeluk.
Ternauwernood overleeft.
Ternauwernood is een ruim begrip.
Meer niet dan wel overleeft.
Eigenlijk een soort van overwinning op de dood.
Ik zeg dat zo en wil er eigenlijk niet meer over hebben.
Toch, het zijn niet alleen deze dagen dat ik daar aan denk,
dat het aanwezig is.
Het is namelijk altijd,
altijd,
een deel van mij.
Tranen voor de overledenen,
ja en terecht,
maar blijdschap voor de overlevende?
Voor mij wel; iedere dag.
Ja ik wil treuren met de nabestaanden.
Maar eerlijk gezegd kan ik niet.
Het is juist zo’n enorme bewustwording van dat ik leef.
Ik leef,
verdomd ik leef!
Sorry eigenlijk ben ik ongelofelijk blij dezer dagen…….


Reacties