12/mrt/18

Kiezen wat ik ben.

Ik zag Stephen Frey vrijdag.
Acteur, schrijver en dichter.
Van Dis stelde:
Ik denk dat geen andere auteur meer weet wat onvolmaaktheid,
wat gebroken zijn is dan jij.
Daarop stelde van Dis de intrigerende vraag:
Beschouwt u uzelf als iemand waar een barst in zit?
Frey dacht zeker met name door steeds die zoektocht naar zijn identiteit.
Ik moest denken aan wat de filosofen Hegel en Kojève zeggen en dat vind ik zeker horen bij identiteit is, dat het verlangen naar erkenning de meest fundamentele menselijke hunkering is.
Erkenning voor een identiteit dat iemand heeft.
Frey zei nog iets opmerkelijks wat Oscar Wild ooit in essay schreef: de mensen die in hun jeugd de wens hadden om winkelier, boekhouder, advocaat of wat ook te worden en dat ook werden was dat uiteindelijk hun straf voor het leven.
Maar aan de andere kant zei Sartre met zijn existentialisme; moet je jezelf elke morgen weer opnieuw uitvinden en afvragen:
Wat ben ik?
En zij die dat dus niet weten bijvoorbeeld in het artistieke en dynamische leven moeten elke dag kiezen wat ze zijn, en vrijheid is hun beloning.
Maar dat heeft zeker ook zijn prijs.
Een soort van eeuwige zoektocht naar een waarheid.
Maar de mensheid zit niet te wachten op die waarheid.
Als een schrijver de waarheid zegt verliest hij zijn baan.
Zijn bestaan.
Dit heb ik helaas aan den lijve moeten ondervinden.
Lieve lezers en lezeressen ik weet niet of u mij nog kunt volgen met dit betoog maar Frey zei vrijdag zoveel over mij dat ik gewoon beangstigend vond.
Maar aan de andere kant maakte hij mij vrij;
ik kan iedere dag kiezen wat ik ben…


Reacties