3.

Het moet me vervullen met blijdschap.
14 jaar lang iedere woensdag.
Nu afgelopen woensdag keek hij mij minuten lang aan als
de eerste keer.
Zoals altijd zei hij niets,
niets.
Een beetje onwennig lachte ik.
Hij vertrok geen spier.
Zette toen zijn naaldjes.
3,
3 waar anders nog vele naaldjes volgden.
Zo goed mompelde hij.
Precies 2 jaar geleden schreef ik over de eenzaamheid
van FengChi.
Nu liet hij ook FengFu en vele andere weg.
Waarom voelt de verandering in mijn lichaam nu zo anders dan
alle voorgaande veranderingen?
Ik voel namelijk de laatste tijd een enorme opwaartse Qi.
Deze Qi komt van de Milt.
Maar ik heb geen milt meer en die is yin.
De Yange tegenhanger van de milt is mijn maag.
Energetisch heeft hij de opwaartse kracht overgenomen.
Eerst afwisselend nu constant.
Mijn lichaam is terug,
terug op de morgen van 4 juni 1993 voor mijn ongeluk.
Hersenletsel vormde 23 jaar mijn identiteit.
Gek maar diep bedroefd.
Juist daar waar ik blij zou moeten zijn.
Het vormde een stuk van mijn zijn.
Mijn hersenletsel overwonnen.
Eigenlijk een Pyrrusoverwinning.
Iets lijkt een overwinning te zijn maar is eigenlijk een verlies.
Het verlies van iets wat mijn leven compleet veranderde.
Ik kan mijn oude leven namelijk niet meer oppakken.
Ik moet totaal opnieuw beginnen.
Mijn derde leven.
Ik denk: och alle goeie dingen in drieën…