Gevangene.

En dan het moment van weerzien.
Zenuwachtig,
nee,
ook weer niet.
Lang geleden, en eigenlijk, eigenlijk,
doet het er niet toe.
Nog zo vertrouwd;
tijd speelt geen rol.
Vertrouwd, en toch,
verandert, edoch het gevoel sterker,
sterker dan ooit.
Wetende dat ik niet bepaal,
kan bepalen want enkel de tijd,
de tijd zal haar werk doen.
Ja en ik gevangene,
gevangene van die tijd.
Laat me geselen, pijnigen.
Lijden om te leren begrijpen.
Ja te leren het besef van liefde;
nee niet gevangen want dat is uiteindelijk:
mijn vrijheid…