Oneindige.

Soms drijf ik als een veertje,
op de wind,
voort.
Ik wil het speciaal,
zo verdomd speciaal.
Maar ik ben niet meer,
meer als dat ik kan zijn.
En dan is het niet verwonderlijk,
verwonderlijk als jij vraagt:
Zou je willen?
Stilte?
stilte meevoerend op de oceanen,
oceanen van geluk of,
of het verschil die ik maak,
jij maakt,
in het oneindige,
oneindige…