31/mei/10

Bevrijden.

Een groep mensen met een verleden.
Een verschrikkelijk verleden.
Kinderen van de slachtoffers.
Even als zijzelf.
Zij konden er niets aan doen.
Het verre Indonesië ’40-’45.
Ik ken de mensen niet.
Wel hun leed.
Daar waar mijn geschiedenis begon.
De bewustwording van wat wij delen.
Trauma.
Oorzaak zo verschillend.
Liefde en haat in een ander daglicht.
De spijt, het verdriet.
Staande op de schermloper,
een groot schermtoernooi.
Tegenstanders vooral Duitsers.
Kinderen van de agressor.
Maar ook zijzelf?
Zij konden er niets aan doen.
Toch het verleden drukt.
Ik wil me bevrijden van iets wat me altijd gevangen houd.
Onzichtbaar toch mijn leven bepaalt…


Reacties