Dat Stukje.

Al een tijdje.
Wekelijks,
echter;
Het ging niet meer, alleen maar berg afwaarts.
Tot op een dag een grijs omrande brief.
Ik staarde in de ogen van de oude man.
Ze was zijn alles.
Reden van bestaan.
Ik stond daar maar een beetje onhandig.
Mijn meester wist het.
Hij zei het niet.
Nam reeds maanden eerder afstand.
Hoe kan hij ook anders.
Ik moest leren dat stukje…..