20/apr/10

Groter.

Afgelopen weekend op een groot NAH symposium geweest.
Zoals dat gaat word ik, per toeval, uitgenodigd wat te vertellen
Grappig, psychologen en andere hulpverleners hangen aan mijn lippen.
Wat ik zo een jaar of 15 terug bedacht heb blijkt zo gek niet.
Mede patiƫnten onder de indruk van mijn gedrevenheid.
Tevens mijn bewustwording; herstellen van een hersenletsel niet in
algemeenheden te vatten.
Het is zoveel groter.
Groter dan u en ik bedenken kunnen.
Voorzichtig probeer ik mij te herinneren.
De momenten van onzekerheid.
Want ben ik dat?
De onderkant van de hemel.
Of ver daar boven.
Ik probeer boven mijn hersenletsel te staan.
Maar kan ik boven mijn hersenen staan?
Het is mijn zijn.
Descartes of welke wijsbegeerde zei het?
Ik denk dus ik besta.
Groter dan mijn bestaan.
Groter dan ik…hersenen…


Reacties