22/dec/08

Universeel.

Ik dacht hoe ben ik hier,
ben ik hier beland?
Als enige Nederlander tussen zo’n 40 Chinezen.
Taal en cultuur.
Zo enorm verschillend.
Het gemeenschappelijke,
geloven in het ongrijpbare.
De menselijke ziel.
Het willen beteugelen van,
regisseren of bestrijden.
Het zoeken naar kennis.
Naar dè kennis.
Maar weten we eigenlijk niet al?
Is het ons niet geleerd door onze voorouders ver voor ons?
Zijn we slechts vergeten dat de kracht in ons zelf ligt.
Even moest ik lachen tussen al die kakelende Chinezen.
En zij?
Zij stond daar en fluisterde in mijn oor.
Lieve Chinese woordjes.
Ik verstond ze niet.
Begrijpen deed ik ze wel want universeel;
Taal tussen man en vrouw…


Reacties