15/dec/08

Taal van een nar.

Ze sprak me aan die avond.
Wanhopig, radeloos want haar kindje.
Zo jong een ongeluk, hersenletsel.
Hoe kan het?
Hoe kan het ooit weer?
Haar tranen deed me beseffen.
Ik heb de antwoorden.
Maar niet iedereen spreekt mijn taal.
Hoe kan ik dan duidelijk maken?
Als een hofnar spring ik rond de koning.
Hij lacht niet, hij kan het niet meer.
Een nar slechts een nar.
Hoe serieus kun je hem nemen?
Hoe kan een probleem zo groot opgelost
door antwoorden zo klein?
Weet je nar zei de man; ooit zullen we winnen.
Tot dan slechts nar.
De nar reikt de hand.
Maar durf je mee te gaan met hem?
Durf je te bekennen dat hij de juiste weg begaat.
Het kan niet waar zijn dat na jaren van studie,
van schrijven,
orakelen en al wat niet meer zij,
het antwoord zou liggen in zijn hand.
Kan zijn gelijk ook de jouwe zijn?
Maar is dat belangrijk?
Tranen van een moeder, de taal van een nar.
Hij spreekt waarheid.
Waarheid kan alleen bevestigd worden door de waarheid zelf.
Tot dan slechts taal van een nar…


Reacties